Na łamach szczawnickiej prasy o PUTW. Zachęcamy do przeczytania czerwcowego numeru „Z Doliny Grajcarka”.JAK TRZYMA SIĘ PUTW?
Szczególny czas, jakiego ostatnio doświadczamy, zmusił nas do pozostania w domu i refleksji – co dalej? kiedy będzie normalnie, jak dawniej? Na pewno wielu członków naszego uniwersytetu zadaje sobie takie pytania. Nie wiadomo, kiedy nasz Uniwersytet zacznie normalnie funkcjonować. Tyle dziedzin życia zostaje „odmrożonych”, a w dalszym ciągu nie ma nadziei na spotkania, systematyczne zajęcia, wspólne inicjatywy nas, seniorów. Młodzi ludzie zasugerują prowadzenie działalności on line, e-learningowe metody edukacji. Obecnie wydaje się to takie oczywiste i efektywne. Nie jest to takie proste z pozycji seniora, dla którego technologia informatyczna nie zawsze jest jedynym oknem na świat, bo lubi przebywać z ludźmi i nie zawsze sprawnie obsługuje multimedia.
A może jednak uda mi się zachęcić szczawnickich seniorów, słuchaczy i sympatyków PUTW do odwiedzenia naszej strony internetowej?
Prof. Ludwik Frey, z którym mieliśmy spotkać się na prelekcji w maju , zaproponował zamieszczenie swojego wykładu i przygotowanej do niego prezentacji na stronie Pienińskiego UTW. Wykład bardzo ciekawy, analizujący wirydarz klasztorny jako miejsce zastępujące raj na ziemi, do tego równie interesująca prezentacja znajduje się już na naszej stronie – pieninskiutw.pl . Faktycznie treść wykładu nieco przystaje do aktualnej sytuacji. Długa izolacja domowa wzmogła zapewne w nas tęsknotę za przestrzenią, wiosennym obliczem natury – łąką, ogrodem… I tu profesor proponuje nam chwilę zadumy, czym są dla nas ogrody „czy rajem odzyskanym lub – lepiej powiedzieć – odzyskiwanym, jako że człowiek pragnie posiąść na powrót to, co niegdyś utracił?” Specyficzne ogrody – wirydarze miały swoją symbolikę i komponenty, o których także w wykładzie. W zakończeniu pada pytanie, co z nadzieją powrotu do Raju? Jest tam próba odpowiedzi … Szkoda, że w wykładzie Profesora nie możemy uczestniczyć WSPÓLNIE, w tradycyjnej formie, by podyskutować z sympatycznym człowiekiem i naukowcem, podzielić się swoimi przemyśleniami. Tak by się chciało znowu razem przedsięwziąć różne działania. Istnieje bowiem obawa, że seniorów pozostających długo w odosobnieniu trudno będzie nakłonić „po długiej przerwie” do podjęcia aktywności społecznej. Już zastanawiamy się, jak to zrobić. Jak wzbudzić nową falę entuzjazmu z faktu, że nasz PUTW jakoś się trzyma i … już snujemy plany na najbliższą przyszłość.